Page 162 - Bimbingan Spiritual Logoterapi Kearifan Lokal
P. 162

Bimbingan Spiritual: Logoterapi Kearifan Lokal

                    peparing marang wong kang ora pantes nampa ganjaran.
                    Nanging wong mau sajak lali yen Gusti Allah mono Maha
                    Welas lan Maha Asih. Uga ana sawenehing wong kang
                    ora precaya marang  anane  Gusti  Allah, presasat uga
                    ora pracaya marang anane dhewe dene nganti awake
                    lair ana ing  donya. Nanging  yen wong  mau nandhang
                    reribed lan nalare wis pantog, adate tuwuh osiking atine
                    yen Pangeran iku ana malah banjur disesuwuni.

                    (Ada sebagian komunitas (orang) yang mempunyai
                    anggapan   bahwa    meminta    pertolongan   Sang
                    Pencipta  Segala  Hal  itu  tidak  ada  gunanya  (tidak  ada
                    manfaatnya). Disebabkan Sang Pencipta itu Maha Adil
                    dan Maha Mengerti sehingga tidak akan memberikan/
                    mengabulkan “permintaan”  manusia  manusia yang
                    tidak pantas untuk diberikan/dikabulkan permohonan
                    nya. Akan  tetapi  sepertinya orang  orang  seperti
                    itu  sepertinya  lupa  kalau  Sang  Pencipta  Segala  Hal
                    tersebut Maha  (ber)Belas dan  Maha  (peng)Asih. Ada
                    juga sebagian  komunitas (orang)  yang  tidak  percaya
                    kepada adanya Sang Pencipta Segala Hal, (hal itu sama
                    saja) seperti  tidak mempercayai kepada “perjalanan”
                    dia sendiri  sampai dia dilahirkan  kedalam  alam  fana
                    ini. Akan  tetapi  biasanya  orang  orang  seperti  itu  bila
                    terkena masalah dan pikirannya sudah buntu, biasanya
                    malah  tumbuh dari dalam  hatinya  kalau  “Sang  Maha
                    Penguasa Segala  Hal”  itu ada dan kemudian malah
                    memohon “sesuatu” kepada Nya)
                    Wong  kang  kulina ngeningake ciptane kang  resik
                    ing wayah esuk, lawas-lawas  banjur bisa  ngeningake
                    ciptane ing wayah bengi uga, lan  sangsaya lawas
                    maneh  bisa ngeningake  cipta ing  wayah  apa bae lan
                    ing  ngendiya bae.  Nanging  sabarang  pratingkah  iku
                    bisa dadi pakulinan manawa katindakake kanthi  ajeg,
                    sarana panglantih kang tumemen lan ora bosen. Klawan
                    mangkono sabarang kang maune rinasa rekasa lan abot,
                    bakal sirna. Mangkono ora ana bedane yen kita kepingin
                    nanem wiji kautaman, iya kudu kita gladhi tanpa bosen.


                    (Orang yang terbiasa berlatih mengheningkan cipta
                    kepada focus yang “murni” pada saat hatinya tenang,
                    setahap demi setahap dan dilalui dengan tekun dan

                                                                  155
   157   158   159   160   161   162   163   164   165   166   167